Ζήσε στα όρια

Ζήσε στα όρια. Αυτή είναι πάντα η προτροπή της ζωής σε όσους δεν εφησυχάζονται και ψάχνουν καινούργια πράγματα και καταστάσεις. Ζήσε στα όρια. Και εσύ το ακούς και παθιάζεσαι. Φεύγεις από το γραφείο και σήμερα στη διαδρομή του γυρισμού δεν θα βάλεις ακουστικά. Δεν θα άντεχες και την μουσική, έτσι δυνατά που αντηχούν οι σκέψεις μέσα στο κεφάλι σου.

Καθισμένη σε ένα βαγόνι λοιπόν και συντονισμένη με μια κίνηση που δεν μπορείς συνειδητά να νοιώσεις. Σε επηρεάζει όμως στην ταχύτητα των σκέψεων. Βυθίζεσαι όλο και περισσότερο μέσα σου και η ταχύτητα σε πάει μπροστά. Λες και πας από το παρελθόν στο μέλλον. Από το χθες στο σήμερα. Από την απελπισία στην ελπίδα...

Ζήσε στα όρια. Ναι καλά σκέφτεσαι και αντιδράς. Αν σε ρωτήσω θα μου πεις ότι όλες αυτές τις ατάκες και τα ευφυολογήματα τα γράφουν άνθρωποι αργόσχολοι χωρίς ΄΄πραγματικά΄΄ προβλήματα. Όμως σου αρέσουν τόσο πολύ. Έχουν τη δύναμη να ξυπνούν μέσα σου μια παιδική πεποίθηση ότι μπορείς να καταφέρεις τα πάντα. Εκείνες τις στιγμές νιώθεις ξανά ότι η ζωή δεν σε νίκησε και η ελπίδα για ένα πιο όμορφο αύριο είναι πραγματικό συναίσθημα μέσα σου. Ζήσε στα όρια.

Όμως ένα λεπτό. Ποια όρια; Ποιος τα ορίζει και ποιος τα ελέγχει ;

Αυτή η σκέψη αν είσαι τυχερή και την κάνεις, έχει τη δύναμη να σου αλλάξει όλη τη ζωή.

Άτομο και κοινωνία. Θεωρητικά μια απλή εξίσωση που λύνεται με παιδικά μαθηματικά. Θεωρητικά…

Αρχίζεις λοιπόν να κυοφορείς  αυτή τη σκέψη και για ένα δευτερόλεπτο νιώθεις ότι κατέχεις το μεγαλύτερο μυστικό.  Όμως σου ξεφεύγει. Παίρνεις μια βαθιά ανάσα, χαμογελάς (είπαμε αν είσαι τυχερή ) και ξεκινάς να παρατηρείς. Μια συνήθεια ξεχασμένη από καιρό. Άνθρωποι, όρια, υποχωρήσεις και πρέπει. Έξω όμως από όλα αυτά τι;

Στέκεις εκεί απορημένη. Αυτή η σκέψη είναι πρωτόγνωρη για σένα, όμως η απάντηση δεν αργεί να έρθει. Είπαμε είσαι τυχερή, άρα είσαι εναρμονισμένη και δεκτική. Φόβος, αυτή είναι η  σωστή απάντηση. Φόβος μην και ξεστρατίσεις από το κοπάδι και αυτονομηθείς. Γιαυτό υπάρχει ο κακός ο λύκος. Για να σε κρατάει στο μαντρί, στα όρια. Αυτή είναι η αποστολή του. Το συνειδητοποιείς και γελάς . Από μια πλευρά σου φαίνεται αστείο. Σαν το σκιάχτρο που φοβούνται τα πουλιά  μέχρι να το καταλάβουν. Μετά το προσπερνούν, το αγνοούν και σίγουρα νοιώθουν πιο ελεύθερα.

Έτσι θες να νοιώσεις και εσύ. Όμως κάτι σε κρατάει. Δεν σε αφήνει να χαρείς με αυτή την τόσο σπουδαία ανακάλυψη του νου. Είπαμε είσαι τυχερή, είσαι όμως και έξυπνη ;

Κάθε παγίδα έχει τους δικούς της τρόπους να εξασφαλίζει την επιβίωση της. Έχει δικούς της μηχανισμούς ελέγχου και προστασίας. Στη δική μας περίπτωση η δικλείδα ασφαλείας λέγεται αμφιβολία. Τόσο απλά. Ναι μεν, αλλά.

Προς στιγμή τα χάνεις. Σαστίζεις και νιώθεις να κρύβεσαι πάλι στο καβούκι σου. Μην ανησυχείς όμως, κανείς δεν θα σε κρίνει για αυτό. Αντίθετα όλοι αυτό περιμένουν από σένα. Έχουν κάνει τόση δουλειά για αυτό !

Εδώ όμως μιλάμε για το παρακάτω. Για την υπέρβαση. Ζήσε στα όρια.

Μάλλον όχι ! Ζήσε έξω από αυτά …
Αυτή πρέπει να είναι η προσταγή. Αυτή πρέπει να είναι η επιθυμία.

Κοινωνία και άτομο. Αυτή είναι η εξίσωση. Γολιάθ εναντίον Δαυίδ.

Σε μια εποχή χωρίς όνειρα, χωρίς αντοχές και κυρίως χωρίς κουράγιο, ο Γολιάθ ίσως και να βαριόταν αυτή την αναμέτρηση. Μπορεί να γελούσε και να έφευγε. Ακριβώς ότι κάνει η κοινωνία..

Όμως το μεγάλο μυστικό είναι ότι όλο αυτό το κάνει όχι από σιγουριά και ανωτερότητα αλλά από φόβο. Ένα απλό φύσημα τις περισσότερες φορές είναι αρκετό ώστε να γκρεμιστούν τα πάντα γύρω σου, όσο αδύνατο και να σου φαντάζει αυτό τώρα. Χρειάζεται πάντα όμως εκείνο το έναυσμα που θα σε βοηθήσει ουσιαστικά να ξεπεράσεις τους ενδοιασμούς και τους φόβους σου.

Περιμένεις και ονειρεύεσαι κάποιες φορές τον ιππότη πάνω στο άσπρο του άλογο που ελπίζεις να σε σώσει από όλα αυτά και να σε πάρει μακρυά. Δυστυχώς πέθανε! Αυτή είναι η αλήθεια και πρέπει να την μάθεις, πέθανε. Όχι κυριολεκτικά, πέθανε μέσα του. Αντάλλαξε τις αρετές του με την άνεση ενός διαμερίσματος και μίας καλής σύνδεσης στο διαδίκτυο. Έπεσε στην παγίδα και ούτε ποτέ που το κατάλαβε. Παρέδωσε αμαχητί το σπαθί και την ασπίδα του και πήρε ταυτότητα και πιστωτική κάρτα.

Απελπίστηκες ; δεν χρειάζεται.

Υπάρχει κάποιος άλλος που ακόμα δεν νικήθηκε .Που ακόμα έχει τη δυνατότητα να ονειρεύεται και ξέρει ότι τα πράγματα θα αλλάξουν και θα γίνουν καλύτερα.

Που θα τον βρεις ; Χμ !!Τελικά ίσως δεν είσαι και τόσο έξυπνη.
Κοίτα στον καθρέφτη. Ζει μέσα σου. Είναι αυτή η φωνή που σε κρατά ξύπνια κάποιες νύχτες και σου δίνει κουράγιο.

Αυτή τη φωνή ακολούθησε.

Ζήσε στα όρια. 
Ζήσε έξω από αυτά.
Νίκησε το φόβο σου και χαμογέλα. Πέθανε και φώναξε θάνατος δεν υπάρχει, όπως λέει και ο Κύριος Νίκος.

Βγες από τη σπηλιά και χαμογέλα.

Θα σε περιμένω στη γωνία.